Στὴ χθεσινὴ συνέντευξή του
Μερικὰ ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ εἶπε ὁ κ. Σεραφείμ, μᾶς στενοχώρησαν ἰδιαιτέρως καὶ ἐξέπληξαν, γιατὶ λίγες μέρες πρίν, πρωτοπρεσβύτερος (ἀπὸ τοὺς ἡγέτες τοῦ ἀντι-οικουμενιστικοῦ χώρου), μᾶς καθησύχαζε πὼς ἀναπαύτηκε, ἐπειδὴ ἕνας ἐπίσκοπος τῆς ἐμβέλειας τοῦ Πειραιῶς, παίρνει ἀντιοικουμενιστικὲς θέσεις. Φαντάζομαι, πὼς θὰ ἀπογοητεύτηκε κι αὐτός, ἀκούγοντας ἀπὸ τὸν Πειραιῶς τὴν ἐσκεμμένη παρερμηνεία τοῦ ΙΕ΄ Ἱεροῦ Κανόνος, ἀλλὰ καὶ τὴν προσποιητὴ ἄγνοιά του, ὅτι τάχα τὸ «κοινὸ ποτήριο» ποὺ θέτει ὡς ὅριο γιὰ τὴν διακοπὴ μνημοσύνου, μέχρι σήμερα δὲν ἔχει συντελεστεῖ. Μάλιστα, προέτρεψε τοὺς δημοσιογράφους νὰ καταγγείλουν, ἂν κάτι τέτοιο μάθουν!
Μὰ τὸ ἔχουν καταγγείλει ἤδη, Σεβασμιώτατε, ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης, ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνὸς κ. ἄ., καὶ τὸ μεταφέραμε καὶ ἐμεῖς στὸ πρόσφατο φυλλάδιο ποὺ σᾶς ἀποστείλαμε καὶ διαβάσατε, δίδοντάς μας συγχαρητήρια δι’ ἐπιστολῆς «διὰ τὸ ἀγωνιστικὸν φρόνημα ἐν τοῖς δυσχειμέροις καὶ πεισιθανάτοις καιροῖς τοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ διὰ τὴν ὑμετέραν κραταιὰν ἀγάπην εἰς τὴν Ἀδιαίρετον, Ἀκαινοτόμητον, Ὀρθόδοξον, Καθολικὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν».
Βέβαια, μᾶς ἐπισημάνατε ἐσφαλμένως καὶ παρερμηνεύοντας Ἱερὸ Κανόνα, ὅτι «διὰ τὴν ἀποτείχισιν πρὸ συνοδικῆς διαγνώμης δὲν ἀρκοῦν μόνον αἱ φαιδρεπίφαιδροι, ἀνεπέρειστοι καὶ ἐν τέλει βλακώδεις δηλώσεις ὑπεροχικῶν προσώπων ἐκ σκοπιμοτήτων, ἰδιοτελείας, ἁβροφροσύνης ἢ ἄλλης τινὸς εὐτελοῦς αἰτίας γενόμεναι. Κατὰ ταῦτα ἀκραδάντως πιστεύω, ὅτι κατὰ Θεὸν ἀρεστὴ τυγχάνει ἡ ὑμετέρα ἀγωνιστικότης καὶ ὁ ἔλεγχος ποὺ ἁγιοπατερικῶς ἀσκεῖτε ἀλλὰ φοβοῦμαι ὅτι ἡ συγκεκριμένη κίνησις πηγάζει ἐξ ὑπερβάλλοντος ζήλου». [Θὰ θέλαμε νὰ ξέραμε, ἂν μεταξὺ τῶν «ὑπεροχικῶν προσώπων» συγκαταλέγεται καὶ ὁ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, ἢ τέλος πάντων ποιά εἶναι αὐτὰ τὰ ὑπεροχικὰ πρόσωπα; Εἶναι ὁρατὰ ἢ ἀόρατα; Καὶ πῶς θὰ προφυλαγόμαστε ἀπ’ αὐτά, ἂν τὰ ἀγνοοῦμε;].
Ὅμως, ἡ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ οἱ ἔγκυροι ἑρμηνευτὲς τοῦ Ἱεροῦ Κανόνος, ὅπως ὁ κανονολόγος Βαλσαμῶν καὶ ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, ἀκόμα καὶ ὁ π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος, δὲν συμφωνοῦν μαζί σας. Ἀλλοίμονο δέ, ἂν καὶ ἐσεῖς (καὶ οἱ πιστοὶ μαζί σας), ἐμπιστευόμαστε τὴν διαχείρηση τῆς Ὀρθόδοξης πίστης σὲ «ὑπεροχικὰ πρόσωπα» ποὺ ἐνεργοῦν «ἐκ σκοπιμοτήτων, ἰδιοτελείας, ἁβροφροσύνης ἢ ἄλλης τινὸς εὐτελοῦς αἰτίας». Ἀλλοίμονο, ἂν ὑποστηρίξουμε ὅτι αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲν βλάπτουν καὶ δὲν ἀλλοιώνουν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη. Ἀλλοίμονο ἂν ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρες ἐθεωροῦντο «φαιδρεπίφαιδροι, ἀνεπέρειστοι καὶ ἐν τέλει βλακώδεις οἱ δηλώσεις ὑπεροχικῶν προσώπων» (δηλαδὴ οἱ αἱρετικοὶ) καὶ οἱ ὅμοιοί των σήμερα ποὺ κηρύσσουν τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Τότε, μήπως κυνηγοῦμε μιὰ αἵρεση «φαιδρεπίφαιδρη» καὶ ἀνυπόστατη καὶ ὡς «δονκιχῶται» κυνηγοῦμε ἀνεμόμυλους; Ὄχι, βέβαια, γιατὶ οἱ αἱρέσεις ἦσαν ὑπαρκτές, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ πάντα «φαιδρεπίφαιδροι, ἀνεπέρειστοι καὶ ἐν τέλει βλακώδεις»!
Ἀρκούμαστε σ’ αὐτὰ τώρα, λόγῳ τῶν ἡμερῶν, καὶ ἐλπίζουμε μετὰ τὸ Πάσχα νὰ ἐπανέλθουμε ἀναλυτικότερα μὲ πατερικὰ κείμενα. Τότε ἐν ἐκτάσει θὰ ἐξετάσουμε, ἂν ἰσχύει ἡ κατηγορία γιὰ «ζῆλο οὐ κατ’ ἐπίγνωση» ἢ μήπως κάποια ἡγετικὰ πρόσωπα ἐκφράζουν μιὰ διγλωσσία ποὺ καὶ τὸν Οἰκουμενισμὸ καταγγέλλει, ταυτόχρονα δὲ ἐκθειάζει καὶ τιμᾶ καὶ ἀπαλλάσσει κατηγοριῶν ὑπεροχικὰ πρόσωπα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ὅπως οἱ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, Δημητριάδος κ. Ἰγνάτιος κ.λπ. Νὰ διακριβώσουμε, ἂν γιὰ τοὺς ἐπισκόπους μας ἰσχύει τὸ τοῦ Κυρίου: τὸ ναὶ νὰ εἶναι ναί, τὸ ὄχι νὰ εἶναι ὄχι.
Ἐδῶ παρουσιάζουμε ἀπὸ τὴν συνέντευξη, μόνο ὅσα ἐλέχθησαν ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Πειραιῶς κ. Σεραφείμ γιὰ τὴν αἵρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ τοὺς ἀγωνιζομένους ἐναντίον της, καὶ παρακαλοῦμε τοὺς γνῶστες τοῦ θέματος νὰ ἐπισημάνουν τὴν ἀλλαγὴ στάσεως ἀπέναντι στὴν «Ὁμολογία Πίστεως» ποὺ κάνει ὁ Σεβασμιώτατος.
* * *
«Δημοσιογρ. κ. Νικ. Παπαχρήστου: Ἡ Ἱεραρχία φαίνεται νὰ ἔχει πιὸ ἤπιους τρόπους διαχείρισης καὶ προσέγγισης αὐτῶν τῶν ζητημάτων.Μητροπ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ: Ἡ Ἐκκλησία πάντοτε μὲ τὴν ἔννοιαν τῆς ποιμαινούσης Ἐκκλησίας εἶχε μία στάση ποὺ προσπαθοῦσε νὰ συμβιβάσει μερικὰ πράγματα στὸ σύγχρονο μεταβαλλόμενο κόσμο. [σ.σ. Εἶναι Πατερικὴ στάση ὁ συμβιβασμὸς τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὸν «σύγχρονο μεταβαλλόμενο κόσμο»; Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι θεοΐδρυτος ὀργανισμὸς, ἡ αὐτὴ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων;]. Καὶ ἀπὸ αὐτῆς τῆς ἀπόψεως, θέλω αὐτὴ τὴ στιγμὴ νὰ κάνω μία δήλωση, ὅτι κατανοῶ ἀπόλυτα καὶ ἀποδέχομαι ἀπόλυτα τὶς κινήσεις καὶ τὶς θέσεις τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος εἶναι πράγματι σταυρωμένος, ὁ ὁποῖος εἶναι πράγματι ἕνα ὑπεροχικὸ πρόσωπο τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἕνας πρωτιστεύων πρωθιεράρχης τεραστίου βεληνεκοῦς, καὶ καταλαβαίνω τὴν ἀνάγκη του, γιὰ νὰ ὑπάρξει μέσα στὸ βαθὺ καὶ σκληρὸ Κεμαλικὸ Τουρκικὸ καθεστὼς ἡ ἀνάγκη του στηρίξεως στὰ διεθνῆ fora καὶ τὶς κινήσεις ποὺ κάνει καὶ τὴν προσπάθεια νὰ ἀμβλύνει τὰ πράγματα. Ἐγὼ ὅμως, ὡς ἐπίσκοπος ἔχω τὴν ὑποχρέωση νὰ κινηθῶ πέραν τῆς διπλωματίας καὶ πέραν τῆς ἁβροφροσύνης καὶ νὰ πῶ τὰ πράγματα μὲ τ’ ὄνομά τους [σ.σ. Ὁ Πατριάρχης δὲν ἔχει τὴν ἴδια ὑποχρέωση ἀπέναντι στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἀλήθεια;]. Καὶ δὲν ἔχω αὐτὴν τὴν στιγμὴ τὴν εὐθύνη ποὺ ἐπωμίζεται ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Γι’ αὐτὸν τὸν λόγο καὶ δὲν μποροῦν νὰ συγκριθοῦν τὰ πράγματα. [σ.σ. Ἔχει τὴν ὑποχρέωση νὰ πεῖ τὰ πράγματα μὲ τὸ ὄνομά τους, ἀλλὰ ὄχι νὰ πεῖ τὰ ὀνόματα ἐκείνων ποὺ κινοῦν τὰ πράγματα;].
»Ἔχω τὴν μεγαλειώδη τιμὴ νὰ ἕλκω τὴν ἀρχιερωσύνη μου …ἀπὸ τὸν Παναγιώτατο Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο… τῇ προτάσει τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Αὐστραλίας κ. Στυλιανοῦ —εἰλικρινῶς τὸ λέω αὐτὸ μὲ συγκίνηση βαθειά— Πατρός μου καὶ εὐεργέτου μου, διϊστορικῶς καὶ διαχρονικῶς, ἄσχετα ἂν βρίσκομαι ὑπὸ τὸ ὁμοφώριό του ἢ ὄχι, ὁ Αὐστραλίας Στυλιανὸς θὰ εἶναι γιὰ μένα ὁ Πατέρας μου καὶ ὁ εὐεργέτης μου...
Παπαχρήστου: Κάποιοι ὅμως καλοῦν σὲ ἀποτείχιση...
Μητροπ. Πειραιῶς: Θεωρῶ τὸ θέμα τῆς ἀποτειχίσεως ὅτι πηγάζει ἀπὸ ἕναν οὐ κατ’ ἐπίγνωσιν ζῆλον, διότι οἱ Ἱεροὶ κανόνες εἶναι σαφεῖς, σαφέστατοι…Ἡ Πρωτοδευτέρα Σύνοδος τὸ ἐπιλύει τὸ θέμα μὲ σαφήνεια. Δὲν μποροῦμε νὰ ἀποτειχιστοῦμε γιὰ κάποιους λόγους ἁβροφροσύνης ἂν θέλεις, πολιτικῆς, διπλωματίας, ὅπως προανέφερα προηγουμένως ἀνάγκης στηρίξεως στὰ διεθνῆ fora καὶ διάφορα ἄλλα (ἀντιλαμβάνεσθε τὶ ἐννοῶ), παρὰ μόνο σὲ ἕνα: τὴν intercommunio. Ἐὰν ὑπάρξει intercommunio, δηλ. κοινωνία στὴν αἱρετικὴ παρέκκλιση ἢ ἀπόκλιση, μὲ κοινὸ ποτήριο καὶ ἕνωση, τότε μόνο ἐπιβάλλεται ἡ ἀποτείχιση.
Παπαχρήστου: Δὲν εἶστε ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ λένε ὅτι γίνονται τέτοια πράγματα; [σ.σ. intercommunio].
Μητροπ. Πειραιῶς: Ὄχι, ὄχι. Δὲν τὰ ἔχω διακριβώσει, δὲν τὰ γνωρίζω, δὲν ἔχω δεῖ πουθενὰ νὰ συμβαίνει, καὶ ἑπομένως, ἐὰν γίνονται καὶ γίνονται ἐν κρυπτῷ καὶ παραβύστῳ, τί νὰ πῶ, δὲν ἔχω λόγο νὰ πῶ. Ἀλλὰ ἐσεῖς γνωρίζετε κάποιο τέτοιο γεγονός; Νὰ τὸ καταγγείλετε. Διαμαρτύρομαι γιὰ κάποια γεγονότα, π.χ. τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν Γερμανία συνλιτάνευσε καὶ ὁ Ρωμαιοκαθολικὸς ἐκεῖ ἐπίσκοπος μὲ τὴν ἱερὴ εἰκόνα. Αὐτὸ τὸ γεγονὸς δὲν τὸ θεωρῶ ὀρθόν… Δὲν ἔχομε κοινωνίαν ἐκκλησιαστική…
»Ὑπέγραψα, λοιπόν, μιὰ «Ὁμολογία Πίστεως» ποὺ ἐπικαιροποιεῖ τὴν Ὁμολογία ποὺ ὑπέγραψα γιὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. Τίποτε περισσότερο, τίποτε ὀλιγότερο. Οὔτε ἀναφέρει τὸ κείμενο αὐτό, ὅτι ὅποιος μετέχει σὲ διαλόγους, δῆθεν, αὐτόχρημα ἀποκόπτεται ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας (αὐτὸ θἆταν καὶ βλασφημία)· εἶναι πανορθόδοξος ἀπόφασις ἡ συμμετοχή μας σὲ διαλόγους μὲ τοὺς ἑτεροδόξους χριστιανοὺς ἀδελφούς μας. Εἶναι πανορθόδοξος ἀπόφασις. Πῶς θὰ πῶ, θὰ ὑπογράψω κάτι τέτοιο. Μέσα ἐκεῖ λέει ἄλλο πρᾶγμα. Ὅτι ὅσοι κατὰ τὴν διάρκεια τῶν διαλόγων, μὲ λόγους, μὲ πράξεις ἀπομοιώνουν τὴν ὀρθόδοξη αὐτοσυνειδησία, αὐτοὶ θέτουν ἑαυτοὺς ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Π.χ., ἕνας κληρικὸς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν σὲ μία Σύναξη ποὺ εἶχε γίνει στὸ Boze προσῆλθε καὶ «μετέλαβε» ἀπὸ τὸν Ρωμαιοκαθολικὸ ἄρτο. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς ἔθεσε ἑαυτὸν ἐκτὸς Ἐκκλησίας μόνος του. Βέβαια, τὸ θέμα τὸ οἰκονόμησε ὁ Μακαριώτατος, ἀλλὰ αὐτὸ καταγγέλλει ἡ «Ὁμολογία».
Παπαχρῆστος: Κάποιοι μὲ ζηλωτικὴ διάθεση παρερμήνευσαν τὸ πνεῦμα τῆς «Ὁμολογίας» ποὺ ὑπογράψατε…ὅτι συμετέχουν σὲ ἕνα διάλογο θὰ πρέπει νὰ ἀποκόπτονται ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας…
Μητροπ. Πειραιῶς: Ἂν ἔχει συμβεῖ αὐτὸ εἶναι ἐγκληματικό, ἀπαράδεκτο, ἀνόητο… Ἡ Ἐκκλησία ἀποφασίζει Συνοδικῶς, …ἀλλὰ ὑπάρχουν μερικὲς περιπτώσεις ποὺ πρέπει νὰ ἐπανεκτιμηθεῖ ἡ θέσις μας. Αὐτὸ ἐγὼ εἶπα καὶ παρερμηνεύθηκε…».
Σημάτης Παναγιώτης
(Τὸ ἱστολόγιο «Θρησκευτικὰ» δημοσίευσε ἕνα ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν συνέντευξη αὐτὴ τοῦ Σεβασμιώτατου, ἐπισημαίνοντας ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ καλὰ σημεῖα ποὺ περιλαμβάνει ἡ συνέντευξη. Φαίνεται ὅτι μὲ ὅλα τὰ ἄλλα, καὶ μὲτὸ τμῆμα τῆς συνεντεύξεως ποὺ ἐδῶ παραθέσαμε, συμφωνεῖ).
