Τρίτη 12 Απριλίου 2011

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ του κ. Π. Τελεβάντου:

 «ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΕIΧΙΣΗ»

Δυστυχώς, και πάλι επεχείρησε ο κ. Τελεβάντος να καταφερθεί εναντίον μας για την αποτείχιση με αστήριχτα επιχειρήματα, άστοχες συγκρίσεις, αστείους παραλληλισμούς, κατηγορίες, προσωπικές αποφάνσεις και παραπληροφόρηση (π.χ. ότι τάχα «αποτειχιζόμαστε από τους επισκόπους για την παράβαση των Ιερών Κανόνων», ενώ γνωρίζει καλά ότι η αποτείχιση έγινε για αιρετικές θέσεις). Και επειδή δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον ΙΕ΄ Ιερό Κανόνα, ο οποίος μιλά για αποτείχιση, επιτίθεται εναντίον μας έμμεσα και άμεσα, χρησιμοποιώντας τον π. Επιφάνιο, ως να είναι «ο διάδοχός του», αφού επικαλείται τα κείμενά του, τα οποία για ποιμαντικούς λόγους πριν μερικές δεκαετίες έγραψε και που δεν μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά ποιά θέση θα έπαιρνε σήμερα, στην οικουμενιστική έξαρση που παρατηρείται• εκτός αν ισχυρισθεί ο κ. Τ.Π. ότι γνωρίζει και τη σκέψη των τεθνεώτων.
Παραποιεί την πραγματικότητα γράφοντας πως «ο Οικουμενισμός ύστερα από περισσότερο από ένα αιώνα ζωής βρίσκεται στην πιο αντίξοη καμπή της ιστορίας του», τη στιγμή που όλοι οι πατέρες (στρατηγοί, όπως τους ονομάζει) έχουν επισημάνει το ακριβώς αντίθετο, πως δηλ. σήμερα ο Οικουμενισμός  και οι οικουμενιστικές ενέργειες βρίσκονται σε έξαρση, έχουν φτάσει στο απροχώρητο, κρυφά έχουν φτάσει ακόμα και στο «κοινό ποτήριο» (αυτό έχουν αποκαλύψει ο π. Γ. Μεταλληνός, ο π. Θεόδωρος Ζήσης κ.ά).