Τρίτη 31 Μαΐου 2011

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΤΕΥΧΟΣ #07 ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος»



«Παναγιώτατε, εὐλογεῖτε, …Αὐτοὶ οἱ διάλογοι «ὄχι μόνον κακῶς λέγονται θεολογικοὶ διάλογοι, ἐφ’ ὅσον δὲν ἔχουν ὡς βάσιν των τὸν Λόγον, ἀλλὰ κι ἐμεῖς δὲν θὰ ἔπρεπε κἀν  νὰ συμμετέχουμε εἰς αὐτούς. Ἐν τούτοις, ἀδιαφορώντας διὰ τὴν ζημία, ποὺ στὸ ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας σῶμα γίνεται, τρέχουμε μετὰ σπουδῆς ἀκατανοήτου εἰς αὐτούς. Φθάσαμε δὲ ἤδη, δυστυχῶς, διὰ τῆς λαθεμένης αὐτῆς πορείας μας, εἰς ”βάραθρον ἀπωλείας”, ἀφοῦ θεωροῦμεν πλέον αὐτοὺς ὡς καὶ τὴν μόνην ”Πύλην”, διὰ τῆς ὁποίας δύναται νὰ ἑνωθεῖ-σαρκωθεῖ ὁ Λόγος, (Αὐτὸς μόνος δύναται νὰ ἑνώνει τὰ διεστῶτα) καὶ ἐκ τούτου νὰ σωθεῖ-θεωθεῖ ὁ ἄνθρωπος! Θὰ ἔπρεπε, Παναγιώτατε, …οἱ ἐν λόγῳ διάλογοι νὰ λέγονται λόγοι τῶν δοσιλόγων», καὶ «δοσίλογοι εἶναι αὐτοί,  ποὺ γιὰ ἰδιοτελεῖς λόγους προδίδουν τὸν κοινὸ τοῖς πᾶσι Λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου», καταγγέλλει ὁ Ἀρχιµ. Ἀµφιλόχιος Σαµοΐλης σὲ ἐπιστολή του πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖο, ποὺ δημοσιεύεται στὸ τεῦχος #07 τοῦ περιοδικοῦ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», τὸ ὁποῖο κυκλοφορεῖ μὲ πλούσια, ἐνδιαφέρουσα καὶ ἐπίκαιρη ὕλη.

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Η ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΜΕ ΑΠΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ

ΦΙΛΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΝΩΣΙΣ «ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ»
ΕΔΡΑ: ΒΑΣ. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 30, 546 24 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΤΗΛ. 697-2176314
E-MAIL: KFLAMIATOS@YAHOO.GR ― ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ 12/2011


Τὸ 1975 ὁ νῦν ἐπίσκοπος Μπάτσκας
Εἰρηναῖος Μπούλοβιτς
Ξόρκιζε τὶς συμπροσευχές, 
ἑπόμενος τῷ ἁγίῳ Ἰουστίνῳ Πόποβιτς.
Σήμερα τὶς προωθεῖ καὶ πρωτοστατεῖ σ’ αὐτές!



Στὸ περιοδικὸ «Κοινωνία» δημοσιεύτηκε τὸ 1975 (τ. 2ο, σελ. 95-101) κείμενο μὲ τίτλο «Ὀρθοδοξία καὶ “Οἰκουμενισμός”. Μιὰ ὀρθόδοξος Γνωμάτευσις καὶ Μαρτυρία».  Τοῦ κειμένου αὐτοῦ (ποὺ ἐγράφη ἀπὸ τὸν ἅγιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς, κατόπιν παρακλήσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας), προηγεῖται μιὰ εἰσαγωγὴ τοῦ ἀρχιμανδρίτου τότε, καὶ νῦν ἐπισκόπου Μπάτσκας, κ. Εἰρηναίου Μπούλοβιτς. Ἐκεῖ ὁ ὀρθόδοξος τότε κ. Εἰρηναῖος, συντασσόταν μὲ τὸν π. Ἰουστῖνο, πνευματικό του πατέρα, καὶ καυτηρίαζε τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικούς, ὡς ἐνέργειες αὐστηρῶς ἀπαγορευμένες ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, ἀπορρίπτοντας τὸ σχετικὸ αἴτημα τῶν παπικῶν γιὰ «κοινὰς συμπροσευχάς».